- Podeszliśmy do tego tematu w sposób biznesowy, podglądając jak robią to inni. Dlatego najlepszym wyjściem wydaje się połączenie różnych funkcji w tym jednym miejscu – funkcji mieszkaniowej, usługowej, hotelowej i biurowej. Między innymi po to, by to miejsce żyło przez cały czas, nie tylko w godzinach pracy biur – mówi Tomasz Piotrowski – prezes ŁSI.

Łódzka Spółka Infrastrukturalna już niebawem wyłoni wykonawcę, który opracuje dokumentację przebudowy famuł przy Ogrodowej 24. Na początku lipca, kończy się etap składania ofert. Koncepcja rewitalizacji famuł zakłada, by była to nowoczesna przestrzeń o funkcji usługowej, hotelowej, biurowej oraz mieszkalnej z zachowanym postindustrialnym klimatem.
- Mamy nadzieję, że nieruchomość będzie przyciągała najemców dzięki topowej lokalizacji, a jej nieograniczony potencjał i atrakcyjność lokali, będzie odpowiedzią na współczesne potrzeby mieszkańców – podsumowuje Marcin Obijalski – dyrektor do spraw inwestycji kubaturowych w ŁSI. Ogrodowa 24 to 4-kondygnacyjny narożny budynek mieszkalny, wielorodzinny, zlokalizowany na rogu Ogrodowej i Gdańskiej, a także dwa 2-kondygnacyjne budynki gospodarcze. W ramach inwestycji w budynku mieszkalnym powstaną:
- 53 mieszkania (około 25 m2), zajmujące 18% powierzchni użytkowej,
- hostel a w nim 115 pokoi (jeden pokój – 20 m2) – który będzie stanowił 32% powierzchni użytkowej
- biura (będzie to ponad 1.600 m2) – 23 %
- powierzchnia usługowa (niecałe 2.000 m2) – 32%.

Jeden z budynków gospodarczych, znajdujący się w południowej części działki, ma zostać przebudowany na garaż. Drugi budynek gospodarczy – położony na wschodniej części działki – będzie rozebrany.

FAMUŁY PRZY OGRODOWEJ – HISTORIA Osiedla robotnicze w Łodzi, zwane popularnie famułami, zaczęły powstawać w połowie XIX wieku. Pierwsze z nich – z inicjatywy Karola Scheiblera. Osiedla te położone były w bezpośrednim sąsiedztwie fabryk i pałaców właściciela, a ich bliskość wiązała robotnika zawodowo i życiowo z pracodawcą i zakładem pracy. Fabrykantowi natomiast umożliwiało oddziaływanie na swoich pracowników nie tylko w kontekście pracy, ale też w czasie wolnym i w święta.
Cały kompleks – pałac, fabryka i domy mieszkalne, czasem też szkoły - stawał się swoistym zespołem fabryczno-mieszkaniowym o zróżnicowanej, wielofunkcyjnej przestrzeni. Izrael Poznański należał do pionierów przemysłu włókienniczego w Łodzi. Od początku swej kariery łączył działalność handlową z produkcyjno-przemysłową, dzięki czemu szybko zdobył fortunę, umożliwiającą rozpoczęcie w 1872 roku budowy monumentalnej fabryki włókienniczej i osiedla u zbiegu ulic Zachodniej i Ogrodowej.
Pomysł wybudowania domów familijnych dla robotników Poznański zaczerpnął od Karola Scheiblera. Projekt famuł wykonał Hilary Majewski i Franciszek Chełmiński, a budowa trwała siedemnaście lat (1879-1896). Famuły przy Ogrodowej były trzecim wielkim osiedlem robotniczym w Łodzi, a składał się nań zespół 21 wielokondygnacyjnych domów mieszkalnych.
Cechą charakterystyczną budynków są dwie lub trzy kondygnacje. Ponadto ceglane budynki mają wspólne klatki schodowe i toalety. Przeciętne mieszkanie ma około 35 m² powierzchni i składa się z pokoju, kuchni i spiżarni.
Domy te różniły się od budynków Scheiblera na Księżym Młynie. Ponieważ przy fabryce Poznańskiego brakowało miejsca, domy wybudowano kilkupiętrowe. Były to najwyższe domy robotnicze w mieście, wybudowane z czerwonej cegły.