Organizatorzy akcji zapraszają nauczycieli łódzkich szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych do zgłaszania grup młodzieży do udziału w lekcji historii w terenie pt. ''Śladami getta Litzmannstadt''. Lekcje realizować będą Adam Sitarek i Paweł Kowalski - pracownicy Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Łodzi. Przedsięwzięcie zorganizowano we współpracy z Oddziałem Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi Stacja Radegast. Każdego dnia zgłoszone wcześniej grupy poznają dzieje łódzkich Żydów w tragicznych dla nich latach drugiej wojny światowej. Zadaniem uczestników lekcji będzie dotarcie do wyznaczonych miejsc związanych z historią getta Litzmannstadt i wykonanie wyznaczonych zadań. Trasa rozpocznie się na łódzkim Starym Rynku i zakończy na Stacji Radegast. Lekcja, w której jednorazowo weźmie udział do 35 osób, potrwa ok. czterech godzin. Grupy gromadzić będą punkty, które zdecydują o ostatecznym wyniku rywalizacji. Zapisy grup dokonywać można pod numerem telefonu: 42/ 616-27-16, a także za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres: Pawel.Kowalski@ipn.gov.pl Ghetto Litzmannstadt - getto żydowskie istniejące w okupowanej przez Niemców Łodzi (od kwietnia 1940 - Litzmannstadt). Formalnie zostało utworzone 8 lutego 1940, odgrodzone od reszty miasta i ostatecznie zamknięte 30 kwietnia 1940 roku. W pierwszej kolejności zamknięto w nim pozostających w tym czasie na obszarze miasta Żydów - około 140 tys. osób. W późniejszym okresie, w latach 1941-1942, przesiedlano tu ludność żydowską, najpierw głównie z terenu województwa łódzkiego, z likwidowanych tu sukcesywnie gett w innych miastach. Następnie, w końcu 1941 roku, około 5 tys. Sinti i Romów (popularnie nazywanych Cyganami) z pogranicza austriacko-węgierskiego (tzw. Burgenland; listopad 1941) i na końcu, w II połowie 1942 roku, prawie 20 tys. Żydów z Europy Zachodniej (m.in. Niemcy, kraje Beneluxu) oraz praskich Żydów. W sumie przez łódzkie getto przeszło około 200 000 osób (więźniów). Pierwsze w pełni odizolowane od reszty miasta na obszarze okupowanej Polski, największe, po warszawskim i jedyne, które przetrwało prawie do końca okupacji niemieckiej na ziemiach Polski (zlikwidowane w sierpniu 1944).