Atrakcją tego wieczoru będzie prezentacja dr Anny Karczemskiej „Kiedy spada gwiazda”. Po prelekcji będziemy mogli porozmawiać z ekspertem w dziedzinie meteorytów na interesujące wszystkich tematy. Chwile w przestrzeni planetarnej umili nam koncert pianisty Damiana Konecznego, który wykona kilka utworów muzyki filmowej oraz Clair de Lune z Suity Bergamasque obrazując w ten sposób omawiane zagadnienia astronomiczne. Będziemy mieli również okazję wziąć udział w pokazie nieba pod kopułą oraz obejrzeć na żywo z tarasu widokowego roje meteorytów nadlatujących z radiantu gwiazdozbioru Perseusza. Jak mówią organizatorzy: ''Jesteśmy przekonani, że udział w sesji dostarczy Państwu niezapomnianej uczty intelektualnej i duchowej. I niechaj gdy spadnie gwiazda, spełnią się wszystkie Państwa marzenia i te duże i te małe. Czego serdecznie życzymy''. Program wydarzenia: godz. 19.00 - Powitanie przybyłych gości przez dyrektora Jerzego Lobe. godz. 19.10 - Niech brzmi muzyka w świetle Księżyca - występ Damiana Konecznego. godz. 19.20 - Prezentacja „Kiedy spada gwiazda” dr Anny Karczemskiej. godz. 20.00 - Impresje muzyczne gwiazd muzyki filmowej prezentowane przez Damiana Konecznego. godz. 20.10 - „ W poszukiwaniu harmonii Wszechświata” - pokaz nieba pod kopułą prowadzony przez Joannę Brząkałę. godz. 20.50 - Zwiedzanie wystawy fotograficznej „Przeleciał meteoryt” Piotra Borasy. godz. 21.10 - "Czekając na spełnienie marzeń" - otwarty pokaz perseidów na tarasie widokowym. Gdzie: Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne w Łodzi, ul. Pomorska 16 O perseidach: Najsłynniejsze chyba "spadające gwiazdy" w tegorocznym maksimum, podobnie jak w 2012 roku, widoczne będą w bardzo korzystnym okresie dla polskich miłośników astronomii, a nawet szerzej - dla całej środkowej Europy. Księżyc w okolicy nowiu nie będzie rozświetlał nieba i tłumił słabszych meteorów, a wejście Ziemi w najobfitszą część strumienia Perseidów według prognoz nastąpi we wczesnych wieczornych godzinach czasu polskiego. Jest więc za co ściskać kciuki by niebo okazało się bezchmurne na początku drugiej dekady sierpnia. Najbardziej kluczowe będą trzy doby: noc maksimum z 12 na 13 sierpnia, a także noc poprzedzająca i następna po maksimum - wówczas ilość dostrzegalnych zjawisk będzie najwyższa. Ponieważ jednak na krótko przed maksimum przypadać będzie nów (8 sierpnia), warto obserwować rosnącą ilość Perseidów nawet już od 8 sierpnia. W noc maksimum Księżyc oświetlony w około 35% zmierzać będzie powoli do I kwadry, w której się znajdzie 14 sierpnia. W najobfitszy strumień meteoroidów Ziemia powinna wejść 12 sierpnia pomiędzy godz. 18:15 a 20:45 UT (20:15 - 22:45 czasu polskiego), z tolerancją błędu +/-3 godziny (15:15 CEST [12.08] - 03:45 CEST [13.08]). Perseidy są rojem, który w przypadku dobrej pogody praktycznie nie zawodzi obserwatorów. W tym czasie nad Polską zapadać już zacznie zmrok, a gruby sierp Księżyca chylić się będzie ku zachodniemu horyzontowi. Okres czasowy maksymalnej aktywności roju przypada więc o korzystniejszej godzinie niż przed rokiem, jeśli mówimy o obserwacjach z terenu Polski - rok temu punkt maksimum przypadał w pełni dnia. Kwestia ile dostrzeżemy meteorów, zależeć będzie jak zwykle nie tylko od tego, jak dobrze "wstrzelimy się" w okienko maksimum, ale też ilości czasu, jaki poświęcimy na obserwacje, pory nocy i rejonu, z którego połów Perseidów chcemy przeprowadzić. Pod względem ilości czasu nie trzeba chyba przekonywać, że w miarę możliwości warto poświęcić nawet całą noc, zwłaszcza tę z 12 na 13 sierpnia. Po maksimum, w noc z 13 na 14 sierpnia również warto zaplanować obserwacje roju. Będzie to trzecia noc, kiedy ilość zjawisk jest najwyższa na tle całego okresu aktywności Perseidów. Księżyc będący dobę przed I kwadrą jeszcze nie będzie utrudnieniem, zajdzie zanim niebo naprawdę się ściemni od zachodu Słońca, więc w przypadku dobrej pogody (lub w razie gdyby ta nie dopisała noc wcześniej) warto mieć na uwadze i tę noc. Podsumowując: obserwujmy możliwie długo przede wszystkim w noc z 12 na 13 sierpnia (maksimum) i dwóch nocach sąsiadujących. Nie wpatrujemy się w konkretne miejsce firmamentu, wodzimy wzrokiem po jak największym obszarze nieba, nie stosujmy do obserwacji sprzętu optycznego. Bierzemy ciepły napój i odzienie (nawet w sierpniu przyda się w takim całonocnym bezruchu), wyjeżdżamy za miasto, o zachodzie Słońca rozkładamy leżaczek i wypoczywając na nim obserwujemy niebo choćby i do świtu ;) Jeśli oczywiście pogoda będzie na to pozwalać. Nawet jeśli jednak na samą noc maksimum niebo będzie zachmurzone, warto pamiętać o nocy z 11 na 12 oraz z 13 na 14 sierpnia, kiedy ilość widocznych meteorów również będzie zwiększona.