Najmniejszy teatr operowy Moskwy hrabiego Dmitryego Bertmana ma nie tylko najgłośniejszą i najbardziej skandaliczną reputację, lecz również za każdym razem komplet miejsc na widowni. I mimo, że bilety są niekiedy 10 razy droższe niż wejściówki na przedstawienia Teatru Bolszoj – trzeba je rezerwować z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem! Aby obejrzeć moskiewskie inscenizacje opery Helikon płaci się nawet 40 dolarów – astronomiczną sumę jak na rosyjskie standardy . Kolejki pod przepiękną XVIII-wieczną kamienicą, w której mieści się główna siedziba Helikonu ciągną się w nieskończoność. Ich trasy koncertowe rozciągają się od Hiszpanii do Chin, od Francji do Bliskiego Wschodu. Śpiewają w Paryżu i Mediolanie, Toronto i Londynie. A założyciel Moskiewskiej Opery Helikon – sam Dmitry Bertman - jest rozchwytywany przez największe sceny Europy i Ameryki. Gazety świętują przyjście nowego proroka operowego. Zdobywcy 11 najbardziej prestiżowych rosyjskich nagród teatralnych „Złotych Masek” popularne show przygotowują ze sztuk nigdy nie wystawianych na scenicznych deskach, takich jak np. Lady Makbet mceńskiego powiatu Szostakowicza lub Lulu Albana Berga. Nie mówiąc już o Carmen lub Traviacie, której akcja toczy się na ogromnym łóżku. Soliści moskiewskiej opery Helikon - młodzi i utalentowani - potrafią śpiewać stojąc na głowie lub leżąc w niedwuznacznych pozycjach. Chór tańczy nawet w paczkach baletowych. (tradycyjny biały strój teatralny). Niezależnie, czy jest to kradzież kawałków ciasta podczas balu czy też okazywanie pogardy dla niekończącej się pieśni pompatycznej nauczycielki muzyki Tatiany (jednej z postaci przedstawienia), to utalentowany chór i choreografia, która go animuje czyni inscenizację Oniegina praktycznie tak widowiskową jak sama główna akcja – czytamy w recenzji w The International Herald Tribune, wystawionej po Festiwalu Muzyki i Sztuki Al-Bustan w Bejrucie. Z dala od wielkomiejskiego piekła, wiedzie swój żywot wdowa wraz z dwiema córkami: konkretną, pragmatycznie nastawioną do radości życia Olgą i uduchowioną, marzycielską, rozkochaną w powieściowych romansach, mającą swój osobny, wewnętrzny świat – Tatjaną. Tak rozpoczyna się akcja „Eugeniusza Oniegina”. Nie będzie to jednak – jak zapowiada sam Dmitry Bertman, założyciel Helikonu, laureat Moskiewskiego Festiwalu Operowego, hrabia odznaczony m.in. Suwerennym Orderem Świetego Jana Jerozolimskiego, Rycerzy Rodos i Malty - monumentalny spektakl jednego z największych arcydzieł operowych, jakie znamy m.in. z Teatru Bolszoj, ale innowacyjne przedstawienie, oparte na powszechnie znanej klasyce. Zamysł kompozytora potraktowany został bardzo ostrożnie. Po raz pierwszy w Polsce – z okazji 125-lecia od światowej prapremiery - stworzona zostanie kreacja człowieka głęboko pogrążonego we własnych uczuciach. (Postać Oniegina w wykonaniu opery Helikon to prekursor bohaterów Dostojewskiego i Tołstoja). Będzie to opowieść o cierpieniu mężczyzny, którego tragedią jest wewnętrzna samotność. – „Eugeniusz Oniegin” to encyklopedia ludzkich uczuć, a jej motywem przewodnim nie będzie w tym przypadku miłość Tatiany, ale powszechna żądza życia, która jest systematycznie zabijana – zastrzega sam Dmitry Bertman. Dodatkowym atutem będzie utalentowany chór, widowiskowa inscenizacja, imponujący wystrój i nieskazitelny występ solistów i orkiestry – zaznacza Jim Quilty z The International Herald Tribune. Łącznie zaprojektowano ponad 100 strojów i dekoracji. Są to prace stylistów, którzy wcześniej projektowali dla Teatru Bolszoj (Igora Nieżnego i Tatiany Tułubjewy). Teraz część kostiumów znajduje się w muzeach i prywatnych zbiorach w Rosji i we Włoszech. Wszystko zaczęło się 10 kwietnia 1990 roku, kiedy młody, 23-letni i nikomu jeszcze nieznany Dmitry Bertman rozpoczął współpracę z grupą zaprzyjaźnionych studentów nad nowym przedstawieniem Strawińskiego „Mavra”. Grupa zmuszona była dostosować partyturę do 7 dostępnych muzyków, wspomaganych dodatkowo przez Kirila Tickonova – słynnego dyrygenta, który zrobił karierę w USA. Tak narodziła się opera Helikon. Za wspaniałymi XVIII-wiecznymi murami pałacu moskiewskiego, oddalonego zaledwie o parę kroków od moskiewskiego konserwatorium Czajkowskiego i Teatru Bolszoj – nowa scena w krótkim czasie zaczęła przyciągać co wieczór wiernych miłośników nie tylko opery. Helikon stała się ulubionym miejscem wieczorów towarzyskich wybitnych postaci sceny, kultury i polityki. Jej stałym gościem jest mer Moskwy – Jurij Lużkow – dzięki, któremu teatr zyskał dofinansowanie. 350 osób – tyle osób liczy teraz zespół moskiewskiej opery Helikon. W jej obecnym repertuarze znajduje się ponad 50 spektakli, zarówno opery klasyczne, takie jak Eugeniusz Oniegin i Mazepa P. Czajkowskiego, Carmen G. Bizet’a, Makbet G. Verdi’ego, Złoty kogucik i Carska narzeczona M. Rimskiego-Korsakowa, jak i utwory mniej znane rosyjskiej scenie operowej: Kantata o kawie J. S. Bacha, Służąca panią (La serva padrona) G. Pergolesi’ego, czy Opowieści Hoffmanna J. Offenbach’a. W odróżnieniu od monumentalnych spektakli Teatru Bolszoj i Teatru Maryjskiego, Helikon od samego początku kładzie nacisk na nowe, innowacyjne podejście do powszechnie znanej klasyki oraz na odbudowę zapomnianych, a także nigdy nie wystawianych w Rosji arcydzieł operowych. ”Za wstrząsający - w dosłownym tego słowa znaczeniu należy uznać sukces moskiewskiego teatru opery „Helikon” w hiszpańskim miasteczku arystokratycznym Perelada: dwa tysiące widzów biło brawa rękami i nogami, klaskało, tupało i potrząsało słynnymi drewnianymi podłogami...” –napisał Walery Kicin, komentator festiwalu Santander i Perelada (Hiszpania). CZEGO NA PEWNO BRAKUJE W HELIKONIE BERTMANA– POMPATYCZNEJ WIELKOŚCI I PÓŁWIECZNEGO KURZU. CO NA PEWNO JEST W HELIKONIE BERTMANA – NAJLEPSI ARTYŚCI WSPÓŁCZESNEJ SCENY OPEROWEJ. Sprzedaż biletów: Łódź: Teatr Wielki – tel. (42) 633-70-77; Poznań: Arena – tel. (61) 866-60-31; Warszawa: Sala Kongresowa, tel. (22) 6656-72-99, ZASP- tel. (22) 621-94-54, Empik – tel. (22) 551-44-37; Zabrze: Dom Muzyki i Tańca – tel. (32) 271-56-42; Katowice: Empik – tel. (32) 209-57-49 Plan występów: 12.10.2004, g. 19.00 - Łódź, Teatr Wielki 13.10.2004, g. 19.00 - Poznań, Arena 14.10.2004, g. 20.00 - Warszawa, Sala Kongresowa 15.10.2004, g. 20.00 - Zabrze, Dom Muzyki i Tańca