Michał Adamski - Fotograf dokumentalista. Głównie zajmuje się realizacją długoterminowych projektów dokumentalnych. Skupia się na tworzeniu szczerych historii, ale naznaczonych autorską interpretacją rzeczywistości. W swojej fotografii porusza tematy społeczne, w których ważny jest człowiek i jego życie we współczesnym świecie. Współtworzy Fundację i Galerię Pix.House. Jest członkiem ZPAF oraz studentem Instytutu Twórczej Fotografii w Opawie. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2017 r. oraz Marszałka Województwa Wielkopolskiego w 2015 r.. Autor książek fotograficznych “Nie mogę przebrnąć przez chaos” i “Two tailed dog”.  Jego prace wystawiane były w wielu miejscach w Polsce oraz USA, Portugalii, Niemczech i Litwie. 

„Fotografując współczesne Węgry skupiłem się na relacjach między rządem a społeczeństwem, stojącym pomiędzy rzeczywistością a propagandową wizją silnego państwa. Fotografie przedstawiają symbole, miejsca, wydarzenia, ale przede wszystkim pokazują człowieka uwikłanego w polityczne procesy zdobywania władzy. Człowieka, którego łatwo kupić prostymi sloganami wyborczymi. 
W swojej opowieści nie chcę analizować, ani stawiać wniosków. Intuicyjnie podążam od miejsca do miejsca, by dać się zwieść nastrojowi zagubienia w rzeczywistości stworzonej przez Viktora Orbana.

Węgry leżące między wschodem a zachodem zawsze szukały swojej tożsamości i miejsca na mapie Europy. Książka „Pies o dwóch ogonach” to fotograficzna opowieść o kraju targanym emocjami i rządami Viktora Orbana. Powstanie w 1848 roku,  Pakt w Trianon w 1920, czy Rewolucja w 1956 roku to daty, które zna każdy Węgier i powoła się na nie w każdej rozmowie o tym, co się w kraju nie udało, a mogło. 

 

Przemiany, które nastąpiły w ostatnich trzydziestu latach doprowadziły do tego, że wolność Węgrów stała się przyczyną ich zagubienia, a kraj wydaje się być wewnętrznie podzielony. Niezadowolenie i rozczarowanie spowodowało, że część społeczeństwa stała się łatwym celem dla populistycznych haseł, które głoszą rządzący. 

 

Rząd skutecznie manipuluje i wykorzystuje emocje Węgrów. Kreuje wizję świata pełnego wrogów narodu. Odwołuje się przy tym do idei patriotyzmu, który jest mieszanką dumy narodowej, poczucia krzywdy oraz sentymentu do historycznych Wielkich Węgier. Uwaga rządzących tylko pozornie skierowana jest w kierunku społeczeństwa, skupia się na zdobywaniu i utrzymaniu władzy.

 

Tytułowy Pies o dwóch ogonach to partia polityczna założona przez grupę artystów, którzy w swoich działaniach performatywnych i happeningach wyśmiewają rządzących i ich sposoby zdobywania władzy. Życie wieczne, darmowe piwo, dwa zachody słońca dziennie czy zakaz chorób jako rozwiązanie problemów służby zdrowia to tylko niektóre hasła z ich programu wyborczego. Ich ironiczne spojrzenie na rzeczywistość stało się dla mnie kluczem do opowiedzenia o umacniającym się autorytaryzmie Viktora Orbana.”