Więcej informacji
Data publikacji: 2005-06-15
Opisy filmów:
"SANTIAGO" (Días de Santiago, reż. Josue Mendez, 83') Santiago potrafi walczyć. To jedyna rzecz, której nauczył się w życiu. Ostatnie kilka lat spędził w dżungli, tropiąc małpy (Ekwadorczyków) i handlarzy narkotyków. Po demobilizacji wrócił do Limy, ale nie może odnaleźć się w normalnym życiu. Nie potrafi opanować gwałtownych odruchów, które weszły mu w krew. Ludzie, których spokojnego życia bronił, łącznie z własną rodziną, czują się zagrożeni i odcinają się od niego. Wszystko w tym filmie jest intensywne: aktorstwo wielokrotnie nagradzanego Pietro Sibille, dynamicznie montowane czarno-białe i kolorowe zdjęcia oraz przesłanie, ostrzegające przed "produkcją maszyn do zabijania" takich jak Santiago. NAGRODY I FESTIWALE: Grand Prix i nagroda FIPRESCI na MFF Frybourg 2004, Najlepszy aktor na Buenos Aires Independent FF 2004, MFF Valladolid 2004, MFF Rotterdam 2004, MFF Karlowe Wary 2004, MFF Toronto 2004
"BÓG JEST BRAZYLIJCZYKIEM" (Deus é Brasileiro, reż. Carlos Diegues, 110') "Bóg jest Brazylijczykiem" zgromadził w swoim kraju milionową publiczność. Jest doskonałymi przykładami popularnego kina latynoskiego, które operując humorem i lekką erotyką, podbija serca widzów. Bóg, zmęczony bezmyślnością ludzi, postanawia udać się na odkładane od dawna wakacje. Jednakże najpierw musi znaleźć Świętego, który zaopiekuje się Niebem pod jego nieobecność. W tym celu udaje się do Brazylii, kraju słynącego z religijności ludzi. W towarzystwie interesownego rybaka Taoca i niezbyt cnotliwej Mady przemierza wielki kraj w poszukiwaniu kandydata na Świętego.
"ADAM I EWA, DZISIAJ" (Adán y Eva, todavía, reż. Iván Ávila Duenas, 97'), Adam i Ewa po spróbowaniu owoców z drzewa wiedzy zostali wygnani z raju, aby nie mogli zjeść także owoców z drzewa życia. Jednakże udało im się i stali się nieśmiertelni. Żyją w stolicy Meksyku, lecz mają już dość życia. Widzieli i przeżyli już wszystko. Podróżują bez celu po innych metropoliach i, niczym wampiry, oddają się dekadenckim rozrywkom. Specyficzny klimat filmu, wystylizowane zdjęcia, ekscentryczne kostiumy, odważne sceny erotyczne i klimatyczna muzyka nawiązują do undergroundowej i klubowej sceny Meksyku, z której wywodzą się twórcy. NAGRODY I FESTIWALE: 7 nominacja do nagród Meksykańskiej Akademii Filmowej 2005, Najlepszy debiut i zdjęcia na MFF Guadalajara 2004, MFF Hawana 2004, MFF Mar del Plata 2005
"CIEŃ PRZECHODNIA" (La sombra del caminante, reż. Ciro Guerra, 90') Film Guerry wzbudził duże emocje w Ameryce Łacińskiej, jako że jest rzadką próbą podjęcia dyskusji o najbardziej palących problemach tamtejszych społeczeństw w wyrafinowanym artystycznie filmie. Zamiast dosłowności, operuje metaforą, wprowadza do opowieści nierzeczywiste postaci, nie boi się patosu i groteski, ogranicza się do czarno-białych obrazów. Kim jest człowiek w czarnych goglach spawacza, który przemierza miasto z parasolem i krzesłem przytwierdzonym do pleców? Jego tajemnicę próbuje zgłębić drugi z bohaterów, który po amputacji nogi stracił pracę i dach nad głową. NAGRODY I FESTIWALE: MFF San Sebastian 2004, MFF Hawana 2004, MFF Seattle 2005, MFF Mar del Plata 2005.
"TAJEMNICA TRYNIDADU" (El misterio del Trynidad, reż. José Luis García Agraz, 107') 74-letni Joaquín ginie na dnie morza, próbując odnaleźć wrak hiszpańskiego galeonu Trinidad, który zatonął u wybrzeży Meksyku w XVII wieku z ładunkiem złota. Na poszukiwania statku Joaquin strawił 30 lat życia, czego nigdy nie rozumiała jego rodzina. Joaquín zostawił swój kuter w spadku nieślubnemu synowi Juanowi i wnuczce Anie. Juan chce go sprzedać, jednakże podczas ostatniego rejsu zdarza się coś, co sprawia, że postanawia kontynuować poszukiwania skarbu. Stopniowo poznaje fakty z historii rodziny, które powodują, że zaczyna rozumieć decyzje ojca i pozwalają mu lepiej planować własną przyszłość. NAGRODY I FESTIWALE: Nagrody dla najlepszego filmu, reżysera i aktora Meksykańskiej Akademii Filmowej 2004, Nominacja do nagrody Goya 2004.
"KRÓL" (El rey, reż. José Antonio Dorado, 93'), Na początku była trawa. Później biały proszek dał bogactwo setkom śmiałków, takich jak Pedro Rey. Porównania z Człowiekiem z blizną De Palmy są jak najbardziej uzasadnione, lecz ten emocjonujący film nie szuka uproszczeń, opowiadając o początkach narkobiznesu z kolumbijskiej perspektywy. Obok inteligentnego kombinatora, jakim był Rey, wśród ojców założycieli znajdujemy amerykańskiego ochotnika z Korpusów Pokoju, który odkrył, że na podróżach do domu może zbić fortunę, i zapatrzonego w Guevarę chemika, któremu zbrzydły trudy życia rewolucjonisty. NAGRODY I FESTIWALE: Kolumbijski kandydat do Oskara 2004, Nominacja do nagrody Goya 2005, MFF Bogota 2004, MFF Hawana 2004.
"CACHIMBA" (Cachimba, reż. Silvio Caiozzi, 127') Cachimba jest pierwszą komedią w dorobku Silvio Caiozziego. Opowiada o jedynym doniosłym wydarzeniu w życiu "chilijskiego Don Kichota" - Marcosa, urzędnika bankowego w średnim wieku. Jego powołaniem jest ochrona dorobku artystycznego swojego kraju, zaś jedynym marzeniem jest cielesne spełnienie z pulchną i cnotliwą Hildą. W tym celu zaprasza narzeczoną do nadmorskiego kurortu w samym środku zimy, gdzie nieoczekiwanie odkrywa kolekcję wspaniałych obrazów zapomnianego chilijskiego malarza... NAGRODY I FESTIWALE: Najlepszy film, reżyseria oraz 2 nagrody aktorskie na Festiwalu Kina Iberoamerykańskiego, Huelva 2004 Nagroda FIPRESCI na MFF Montevideo 2005, 2 nagrody na MFF Kartagena 2005
"BRASILEIRINHO. MUZYKA SŁOŃCA" (Brasileirihno; La música, reż. Mika Kaurismäki 95') Najnowszy film Miki Kaurismäkiego Brasileirinho. Muzyka słońca prezentowany na tegorocznym Berlinale podbił serca festiwalowej publiczności. Poprzedni film mieszkającego od lat w Brazylii reżysera, Rytmy Brazylii, doskonale zarysował szeroką panoramę muzyki brazylijskiej. Tym razem Kaurismäki przedstawia nam porywający portret pierwszego prawdziwie brazylijskiego gatunku muzyki wielkomiejskiej - choro, który rozwija się od ponad 130 lat, przybierając kształt fascynującego, nowoczesnego tropikalnego brzmienia. Film, który nie pozwoli odpocząć twoim... nogom. NAGRODY I FESTIWALE: MFF Berlin 2005.
"CAUTIVA" (Cautiva, reż. Gaston Biraben, 113'), Pewnego dnia 15-letnia Cristina zostaje odeskortowana ze szkoły do sądu, gdzie dowiaduje się, że naprawdę nazywa się Sofía Lombardi i jest córką pary architektów, porwanych i zamordowanych w latach dyktatury. Po latach poszukiwań odnalazła ją babcia. Cristina nie jest w stanie pojąć, co się stało z jej światem, tym bardziej, że rodzice, z którymi się wychowała, zaprzeczają rewelacjom sędziego. Dziewczyna powoli sama zgłębia sprzeczne aspekty swojej tożsamości. Świetna kreacja Barbary Lombardo, grającej Cristinę, pozwala odczuć osobistą tragedię, która jest udziałem rodzin "porwanych dzieci". NAGRODY I FESTIWALE: Najlepszy film latynoamerykański na MFF San Sebastian 2003, Nagroda SIGNIS na MFF Hawana 2003, Nagroda FIPRESCI na MFF Tuluza 2004, MFF Locarno 2004 MFF Londyn 2004.
"DROGA W CHMURACH" (O caminho das nuvens, reż. Vicente Amorim,87'), Pełen emocji i ciepła film drogi, inspirowany prawdziwą historią bezrobotnego analfabety z prowincji Paraiba, który postanawia pojechać wraz z rodziną do Rio de Janeiro w poszukiwaniu lepszego życia. Jako że nie mają pieniędzy na autobus, wyruszają w 3 000 kilometrową podróż na rowerach. Po drodze poznają swój kraj, którego ogromu i różnorodności nawet się nie domyślali. Ze strony spotkanych ludzi doświadczają na zmianę spontanicznej solidarności, agresji i obojętności, sami zaś muszą radzić sobie z napięciem, wywołanym niepewnością jutra i buntem dorastającego syna. NAGRODY I FESTIWALE: MFF San Sebastian 2003, MFF Toronto 2003, MFF Rotterdam 2004, MFF Cartagena 2004
Brak komentarzy