Daria Górkiewicz jest niewątpliwie artystką dojrzałą, która doskonale potrafi wyrazić w swoich pracach to, co czuje. Jej malarstwo jest osobiste, emocjonalne i symboliczne. Ogromna wrażliwość autorki przejawia się w subtelnych niedopowiedzeniach, grze skojarzeń, formach pełnych poezji. Daria od dawna w swoich pracach zajmuje się tematem kobiecości. Bada ją, obserwuje, szuka w niej sensu istnienia, tajemnicy i zmysłowości. Jako kobieta w pełni świadoma swojej natury, nie boi się wyrażać siebie poprzez własną płeć.

Jej prace są pełne zmysłowości, intymności, erotyzmu, ale także tajemnicy, duchowości, metafizyki. W cyklu „Kobiety czy Anioły?” artystka doszukuje się w delikatnej naturze kobiety niebiańskich pierwiastków, tajemnic duchowych, a może także tęsknot i smutków. Anioły to temat eksploatowany w sztuce od wieków. Zazwyczaj były wiązane ściśle z chrześcijaństwem i występowały w sztuce religijnej. Z czasem jednak anioł stał się symbolem świeckim i przestał być kojarzony wyłącznie z Biblią i Kościołem. Mało tego, przyjął cechy kobiece i dziś często jest przedstawiany jako istota obdarzona atrybutami płci żeńskiej. Prace Darii Górkiewicz nie szokują nas pod tym względem. Porównanie kobiety do anioła nie jest niczym nowym. Jednak jest coś ujmującego w tych przedstawieniach, wyczuwamy jakieś tajemnicze napięcie, ulotny smutek. Kobiety na tych pracach przeistaczają się w nieziemskie istoty w jakimś odosobnieniu, samotności. Jakby tęskniły za niebem, gdy ich nikt nie widzi, a jednocześnie nie mogły oderwać się od ziemi. Artystka stawia nam między wierszami pytania, na które niełatwo odpowiedzieć: Kim jesteśmy? Czego pragniemy i dlaczego? Czy możemy być szczęśliwi? Czy jesteśmy skazani na wieczną tęsknotę i niespełnienie? Forma prac jest także bardzo interesująca. Widać, że autorka pozostaje pod dużym wpływem Secesji, a w szczególności Gustava Klimta. Jej zauroczenie przejawia się w ornamentach, złoceniach, motywach roślinnych, giętkich miękkich liniach. Poza tym kobiety Darii mają coś wspólnego z kobietami malowanymi przez Klimta: mroczny klimat, niebezpieczeństwo, zgubę... Tylko, że postacie z cyklu „Kobiety czy Anioły?” są malowane przez kobietę, która je rozumie i zagłębia się w ich mroczne tajemnice bez lęku. Daria Górkiewicz - artysta plastyk. W roku 2003 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Dyplom na Wydziale Grafiki w Pracowni Projektowania Systemów Identyfikacji Wizualnej u prof.J. Trelińskiego. Aneks do dyplomu w Pracowni Rysunku i grafiki warsztatowej prof.K. Wawrzyniaka. Drogę twórczą zaczęła od pracy w pracowni plastycznej Teatru im. St. Jaracza w Łodzi pod skrzydlami "guru" artystki, dyrektora artystycznego Teatru W. Zawodzińskiego. Od wielu lat zajmuje się szeroko pojętą sztuką. Działania artystki nie są ograniczone ani formą, ani treścią. Interesują ją zarówno malarstwo, rysunek, grafika, projekty graficzne, designe,fotografia, jak i sztuka użytkowa. Prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Niemczech, Australii. Agnieszka Targowskiej-Koziara, Galeria „SZTUKA na sztuki” Łódź, ul. Piotrkowska 35 wystawa malarstwa 30.11.07 - 31.12.07 wernisaż 30.11.07 godz. 18.00