Ryszard Waśko jest artystą działającym w obszarze wielu mediów. Ma na swoim koncie realizacje filmowe i zapisy video, projekty konceptualne, prace fotograficzne, instalacje, obrazy, rysunki i rzeźby. Jest również pomysłodawcą, inicjatorem i kuratorem licznych wystaw i zdarzeń artystycznych o międzynarodowym zasięgu. W latach 1970 - 1974 studiował na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, gdzie, do roku 1983, był wykładowcą. W pierwszej połowie lat 70-tych był członkiem (powstałego w roku 1970) Warsztatu Formy Filmowej, jednej z najważniejszych w ówczesnej Polsce grup artystycznych, podejmujących działania eksperymentalne. Jako artysta konceptualny, w latach 70-tych, zyskał uznanie na scenie międzynarodowej, m.in.: w roku 1977 brał udział w Dokumenta 6 w Kassel; w roku 1980 otrzymał zaproszenie do udziału w prestiżowej wystawie Pier and Ocean, przygotowanej przez Hayward Gallery w Londynie i Rijksmuseum Kröller-Müller w Otterlo, która podsumowywała dokonania w sztuce światowej lat 70-tych. W roku 1981 Ryszard Waśko był pomysłodawcą i organizatorem, niezwykłego w warunkach ówczesnej Polski, projektu Konstrukcja w procesie. Idea zorganizowania otwartej i dynamicznej prezentacji, wtopionej w przestrzeń całego miasta, przeobraziła się w wydarzenie społeczne, w którym uczestniczyli zaproszeni twórcy (tej miary co: J. Dibbets, A. Kovacs, Sol Le Vitt, F. Morellet, R. Nonas, D. Oppenheim, D. Rabinovitch, G. Uecker), a realizacje projektów wspomagały instytucje, stowarzyszenia i zwykli mieszkańcy Łodzi. Pierwsza edycja Konstrukcji odbyła się w Łodzi, kolejne w latach: 1985 - Monachium, 1990 i 1993 - Łódź, 1995 - Negev Desert, Izrael, 1998 - Melbourne, 2000 - Bydgoszcz. Prace prezentowane na wystawie pochodzą z dwóch okresów twórczości łódzkiego artysty. Pierwszy okres to realizacje powstałe w latach 70. i na początku 80., gdy Ryszard Waśko zajmował się głównie fotografią, filmem, tworzył instalacje i wykonywał rysunki, które mieszczą się w kategoriach sztuki konceptualnej. Drugi okres reprezentują prace powstałe po wyjeździe artysty do Berlina. Zmiana miejsca zamieszkania oraz zetknięcie się z nowym środowiskiem, spowodowały konieczność znalezienia swojego miejsca w nowych realiach, zarówno społecznych, jak i artystycznych. W sztuce Waśki nastąpił wówczas zwrot w kierunku nowych materiałów i użytych technik. Jeśli wcześniej, jeszcze w Polsce, badał on możliwości użytego medium, oscylując głównie wokół technik związanych z filmem, tak w okresie berlińskim zmierzał ku zupełnie innym materiałom - można użyć określenia - ubogim, jak: sadza, wosk, tłuszcz, cynk, ale także płatki srebra i złota, które łączył z tradycyjnymi technikami - tłustą kredką czy farbami akrylowymi, a także czystym pigmentem. Zdecydowanie ograniczał jednak użycie tradycyjnych technik, poszukując nowych możliwości wyrazu i często zaskakujących efektów, powstałych z łączenia materiałów o proweniencji naturalnej. W okresie berlińskim artysta tworzył abstrakcyjne wielkoformatowe prace na płótnie, ale także na papierze, realizując liczne cykle szkiców i rysunków opartych na wspólnej idei. Ekspozycja, rozmieszczona na dwóch kondygnacjach galerii Muzeum Historii Miasta Łodzi, po raz pierwszy, z niewielkimi wyjątkami, ukaże prace z okresu łódzkiego oraz nieprezentowane wcześniej w Łodzi realizacje powstałe w berlińskiej pracowni. Wystawie towarzyszy obszerny, dwujęzyczny katalog. Szersze informacje można uzyskać także pod numerem telefonu: 0 42 254 - 90 - 45