Program: Charles Mouton (Pieces, 1689) Suita c-moll Prélude en C. sol ut b.mol. Pavanne Tombeau de Madame Gigue. [4/4] La Belle Angloise Canarie La Libertin Courante La Belle Piedmontoise + Double Sarabande La Bergere Chaconne La belle Espagnolle Charles Mouton Prélude Allemande Tombeau de Gogo «La Charmante» Ennemond Gautier Courante La Belle homicide) Charles Mouton Double (Mouton) Silvius Leopold Weiss Capricio Jacques Gallot Allemande L’Amant malheureux Silvius Leopold Weiss Double Courante Silvius Leopold Weiss Fantasia Jacques Gallot Allemande Les plaintes de Psyché (Gallot) Silvius Leopold Weiss Gigue Silvius Leopold Weiss (SC-35) Sonata d-moll Prelude Allemande adagio Le funeste et glorieux tombeau sur la mort de Monsieur AK, dediées par JŻ Courante Paÿsañe Sarabande adagio Menuet Allegro Charles Mouton, francuski lutnista-kompozytor ur. w Paryżu 1617 lub ok. 1626, zm. przed 1699, jeden ze sławniejszych twórców epoki Ludwika XIII i Ludwika IV. Poza zachowaną muzyką, niezwykle mało o nim wiadomo, pozostał jednak portret Francois de Troy’a, dziś w Luwrze oraz rycina wg tego portretu ręki Gérarda Edelincka, królewskiego rytownika, co świadczy o wysokiej pozycji i popularności lutnisty wśród elit Paryża. Jerzy Żak, początkowo studiował gitarę klasyczną. Od 1981 specjalizuje się w muzyce dawnej grając na historycznych instrumentach szarpanych — lutni, teorbie, gitarze barokowej i XIX-wiecznej. Studiował w Early Music Centre w Londynie pod kierunkiem Ch. Wilsona, T. Crawforda i innych. Uczył się również u D. Poulton, A. Bailesa i N. Northa. W 1983 roku zdobył I nagrodę podczas konkursu muzyki dawnej w Manchester; w tym samym roku otrzymał dyplom lutnisty w Royal College of Music w Londynie (ARCM). W tym samym roku rozpoczął pracę w Akademii Muzycznej w Łodzi. Występował z czołowymi zespołami muzyki dawnej w Polsce, grał też z węgierskim zespołem Musica Profana, szwajcarskim Le Nations, duńskim Concerto Copenhagen; towarzyszył znanym solistom, jak B. Hofmann, P. Kusiewicz, R. Wistreich, A. Manze, O. Pasiecznik, A. King i inni. W 1993 założył własny zespół — Kleine Cammer-Musique, specjalizujący się w repertuarze muzycznym sasko-polskiego dworu w Dreźnie i w Warszawie w I poł. XVIII wieku. Występował we wszystkich ważniejszych salach koncertowych w Polsce, w większości krajów europejskich i w Kanadzie. W Warszawskiej Operze Kameralnej jest lutnistą i kierownikiem muzycznym produkcji barokowych (Monteverdi, Merula, Pekiel, Blow). Dla wydawnictwa WOK, Pro Musica Camerata Editions, J. Żak opracował T. Meruli Satiro e Corisca (1624), pierwszą semi-teatralną kompozycję napisaną i wykonaną na polskim dworze. Dla Acte Préalable nagrał trzy CD: «S.L. Weiss Lute Music from the Grüssau/Krzeszów Manuscripts», «A. Scarlatti San Casimiro, Re di Polonia, oratorio» (partytura i kierownictwo, światowa premiera; płyta nominowana do nagrody «Fryderk 2001») oraz «A. Cesti Aspettate! adesso canto. Secular Chamber Cantatas» (z sopranistą Jackiem Laszczkowskim). Jako pedagog prowadzi klasę lutni w Akademii Muzycznej w Krakowie. Uczył również podczas letnich kursów muzyki dawnej w Wilanowie i gitarowych w Szczawnie-Zdroju. Wielokrotnie popularyzował muzykę lutniową Weissa; w 2001 zorganizował «I Międzynarodowy Festiwal im. S.L. Weissa we Wrocławiu». Jest wykładowcą lutni w Katedrze Klawesynu i Instrumentów Dawnych Akademii Muzycznej w Krakowie. Listopadowy koncert Jerzego Żaka w klasztorze dominikanów przypada w 25 rocznicę rozpoczęcia jego działalności jako lutnisty i rozpoczęcia przez niego pracy w Akademii Muzycznej w Łodzi. Koncert odbędzie się w klasztorze dominikanów przy ul. Zielonej 13 (wejście od Wólczańskiej), w poniedziałek, 3 listopada, o godz. 19.30.