A oto recenzja naszego nowego albumu z portalu interia.pl: TRAWA SZKODZI, OTO DOWÓD Ten zespół jest bez sensu. Ich płyta też jest bez sensu. "Łąkiłanda" zespołu Łąki Łan to wyjątkowo słabe wydawnictwo. Pomysłu na siebie chłopakom odmówić nie można. Wszystko co robią, podporządkowane jest polnej konwencji. Tworzą pod pseudonimami takimi jak Poń Kolny czy Megamotyl, przebierają się w gustowne, łąkowe wdzianka i piewają o swoim zamiłowaniu do trawy. Miało być śmiesznie, absurdalnie, z dystansem. Zabrakło jednak inteligencji, talentu oraz umiejętności. Awangarda to bardzo niebezpieczny region sztuki. Można się po prostu ośmieszyć. I Łąki Łan się ośmieszają. Ich muzyka to pozbawiony polotu, udziwniany na siłę funk. Aranżacje i wokal zbyt często drażnią swoim niechlujstwem, przypadkowością i niespójnością. Na uwagę zasługuje jedynie folkowy utwór "Wielki Edek" - wyróżnia się na tle pozostałych, choć rewelacyjny wcale nie jest. Twórczość tej grupy to spontaniczne zabawy upalonych imprezowiczów, którzy mają fazę na łąkę, więc męczą łąkę na potęgę. śpiewają o bibach z patyczakami, ćmami i jest im generalnie wesoło. Improwizowanie, artystyczny chaos mogš być czymś wspaniałym - jednak profesjonalnie powinni się tym zajmować tylko znakomici muzycy i tekściarze. Tacy, którzy będś potrafili coś ciekawego w ten sposób wyrazić. Tworzenie "na spontanie" jako cel sam w sobie nie sprawdza się. W przypadku Zespołu Koników Polnych I Innych Owadów za imprezowym klimatem i polną fazę nie kryje się zupełnie nic. Żadnych ciekawych pomysłów muzycznych, żadnych błyskotliwie absurdalnych sformułowań, nic, co pozwoliłoby nazwać tę dziwaczną, przekombinowaną płytę produktem udanym. Michał Michalak Pewnego razu pod liściem jełopianu spotkało się sześciu niezwykłych smakoszy pyłku i nektaru kwiatowego: Poń Kolny - znany z celnej riposty i celnego palca, Niesforny Bonk - wybitny znawca swoich smaków i zapachów, Zając Cokictokloc - zraszający swym głębokim spojrzeniem wszystkie młode pąki, Jeżus Marian - oaza bezdennego spokoju o ostrych jak igły uszach, MegaMotyl - szybki, wściekły, bezwzględnie dowcipny i nieustannie bohaterski oraz mały, niezdarny skrzat imieniem Paprodziad, całymi dnami ważący mikstury mające na celu udoskonalenie owadziego rodu. Nikt nie miał pojęcia, jaką tym razem niespodziankę zgotował dla nich ten ostatni. W końcu Paprodziadowi udało się wygrzebać ze swojego tobołka dziwaczny flakon, którego zawartością poczęstował wszystkich członków Łąki Łanu (tak bowiem nazywała się owa drużyna). Wtem, wicher okrutny wzbił kurz w powietrze, zrobiło się ciemno jak w brzuchu gąsienicy, ptaki umilkły, kwiaty pozwijały płatki a straszliwy piorun przeszył zsiniały nieboskłon. Wiedzieli, że takie mogą być następstwa spożycia tajemnego wywaru, na szczęście nie nastąpiło nic więcej oprócz deszczu, który zmoczył im skrzydła i kubraki. Wrócili więc do swego grzyba prawdziwego, wyjęli instrumenty i zgrali ŁąkiFunka. Koncert Łąki Łan Stereo Krogs Łódź, Zielona 8 23 stycznia 2010 - sobota, godz. 21.00 wstep 20 zł, studenci 17 zł