Chciałabym podjąć się próby przypomienia na czym polegał fenomen “Łodzi filmowej”, działalność jakich instytucji, przedsiębiorstw przyczyniła się do powstania mitu HollyŁodzi. Celem wykładu będzie także przybliżenie dzisiejszego pejzażu filmowego miasta. Nie bez kozery po wojnie mówiono o Łodzi, że jest drugą stolicą Polski. Warszawa powoli podnosiła się z gruzów, a szereg biur, teatrów, szkół artystycznych, kawiarni i innych instytucji kulturalnych znalazł swoją siedzibę w pobliskim „mieście włókniarek”. Władze państwowe zadecydowały, że także odradzająca się kinematografia będzie miała swoją siedzibę w Łodzi. Inne instytucje kultury szybko przeniosły się do stolicy, ale Łódź na długo pozostała centrum przemysłu filmowego. W przeciągu kilkudziesięciu lat utworzono następujące instytucje związane z filmem: Wytwórnię Filmów Fabularnych, Wytwórnię Filmów Oświatowych, Państwową Wyższą Szkołę Teatralną, Filmową i Telewizyjną, Studio Małych Form Filmowych Se-Ma-For. Produkcją kopii filmowych filmów polskich i zagranicznych zajmowały się Łódzkie Zakłady Wytwórcze Kopii Filmowych. W Łodzi działały zakłady produkujące projektory używane w większości polskich kin – Łódzkie Zakłady Kinotechniczne “Prexer”. Obok projektorów dla taśmy 35 mm logo zakładów widniało także na urządzeniach dla taśmy 16 mm, służących wyświetlaniu filmów w szkołach, domach kultury, świetlicach wojskowych. Dziś większość z wymienionych wyżej instytucji związanych z kinematografią działa w bardzo ograniczonym zakresie lub w ogóle zniknęło z mapy filmowej Łodzi. Znakomicie radzi sobie „filmówka” – szkoła jest rozpoznawalna szeroko poza granicami kraju i rok rocznie przyciąga rzesze kandydatów. W miejsce WFF w 1994 utworzono Łódzkie Centrum Filmowe, specjalizujące się w obsłudze produkcji filmowej (zabezpiecza wynajem kostiumów i rekwizytów, podnajmuje halę zdjęciową). W budynkach dawnej WFF działają też Toya, operator kablowy (w jej strukturach działa także Toya Studios, które udźwiękowia i współprodukuje filmy), firma producencka Opus Film oraz łódzki oddział Filmoteki Narodowej. Państwowe studio Se-Ma-For zastąpiła posługująca się tą samą nazwą spółka, obecnie mająca swoją siedzibę przy ul. Targowej 1/3. Pod tym adresem znajduje się także Muzeum Bajki, prowadzone przez Fundację Filmową Se-Ma-For. WFO działa nadal, od 1994 roku pod nazwą Wytwórnia Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych. Filmowy pejzaż Łodzi współtworzy także jedyne w Polsce Muzeum Kinematografii, od 1986 roku mieszczące się w dawnym pałacu Karola Scheiblera przy placu Zwycięstwa 1. Warto także pamiętać, że to właśnie w Łodzi, w 1960 roku na Uniwersytecie Łódzkim, powstał Zakład Wiedzy o Filmie, pierwszy w Polsce akademicki ośrodek badań i dydaktyki filmoznawczej. Wyklład odbędzie się 26. lipca o godzinie 18.00 w Miejskim Punkcie Kultury Prexer-UŁ