PROGRAM ---------------------------1 dzień--------------------SYSTEM----------------------- godz. 16:15 Kapitalizm - nasza ulepszona formuła - reż. Alexandru Solomon, Rumunia, 2010, 76’ Dwadzieścia lat po egzekucji Nicolae Ceausescu powraca do Bukaresztu, by ze zdumieniem odkryć, że Rumuni ze wszystkich sił pokochali kapitalizm. Z tym, że nie wszyscy ze wzajemnością. Alexandru Solomon postanowił przyjrzeć się bliżej rumuńskiej wersji wolnego rynku, który - jak się okazuje - ma niewiele wspólnego z systemem kapitalistycznym w rozumieniu człowieka Zachodu. Trudno pojąć, w jaki sposób reżyserowi udało się przekonać do wystąpienia przed kamerą największych rumuńskich miliarderów, którzy bez skrępowania ujawniają, jak zarobili swój pierwszy milion. Rekiny bukareszteńskiej finansjery: Gigi Becali, George Copos czy Dinu Patriciu, to byli wysocy rangą oficerowie tajnej policji Securitate. Najwierniejsi pretorianie Ceausescu, świetnie wykształceni i posiadający kontakty na Zachodzie, już w połowie lat 80. zdawali sobie sprawę z tego, że system chyli się ku upadkowi. 17:40 Winny z założenia (Nagroda publiczności) - reż. Roberto Hernandez, Geoffrey Smith, Meksyk, 2009, 90’ "Dlaczego go oskarżam?" - dziwi się pytaniu pani prokurator. I odpowiada z uśmiechem: "Taką mam pracę". Stawką jest dwadzieścia lat więzienia za morderstwo, ale sędziego w tym procesie nie interesuje, że dowodów właściwie nie ma, a zeznania świadków są niewiarygodne. Jose "Tonio" Zuniga został pewnego dnia zgarnięty przez policję z ulicy i oskarżony o zabójstwo, którego dokonano w innej części Mexico City. Choć kilka osób widziało go zupełnie gdzie indziej w momencie popełnienia morderstwa, podczas procesu nie miał żadnych szans na obronę. Nic dziwnego - w tym sądzie 95% spraw kończy się wyrokami skazującymi, a podejrzany jest z założenia winny. godz. 19:20 Kto zabił Wałęsę z Pnom Penh? - , reż. Bradley Cox, USA, Tajlandia, 2009, 56’ Film Bradleya Coxa (który sam skądinąd został w tym roku postrzelony w Bangkoku w toku dziennikarskiego śledztwa w innej sprawie) jest rzetelną próbą ujawnienia motywów i sprawców stojących za politycznym morderstwem "Wałęsy z Phnom Penh". Kambodża to jedno z najbardziej skorumpowanych państw świata, od trzydziestu lat rządzone przez Hun Sena w latach 70. Czerwonego Khmera, później przywódcy marionetkowego rządu kambodżańskiego zainstalowanego w Phnom Penh przez Wietnamczyków po ucieczce Pol Pota. Kambodżańską premierę filmu w maju tego roku uniemożliwił atak policji. Sam film jest w Kambodży zakazany, ponieważ "został nielegalnie przywieziony", co brzmi jak kiepski żart w kraju, w którym połowa importowanych dóbr pochodzi z przemytu. godz. 20:30 Kongo w czterech aktach - reż. Dieudo Hamadi, Divita Wa Lusala, Kiripi Katembo Siku, Kongo, RPA, 2010, 69’ Film, składający się z czterech nowel, jest owocem projektu umożliwiającego kongijskim twórcom doskonalenie filmowego rzemiosła. Pierwsza część - „Kobiety, które czekają" - to tragikomiczny obraz funkcjonowania oddziału położniczego szpitala w Kinszasie. Mimo, że większość pacjentek to żony państwowych urzędników, praktycznie nikogo tu nie stać na wniesienie obowiązkowej opłaty. Pacjentki stają się więc zakładniczkami dyrekcji, usiłującej na wszelkie sposoby wyegzekwować dług. Kolejna nowelka, „Symfonia Kinszasy", ukazuje cały wachlarz zagrożeń, jakie czyhają na mieszkańców slumsów tonącej w śmieciach stolicy Kongo. „Zero tolerancji" z kolei porusza problem systemowej przemocy seksualnej wobec kobiet. W kongijskim społeczeństwie, zdemoralizowanym wieloletnią wojną, brutalny gwałt stał się normą - nie szokuje już właściwie nikogo. Zamykająca film nowela ukazuje jedną z kopalni, którym Kongo zawdzięczało niegdyś swoją potęgę - a właściwie to, co z niej zostało. W księżycowym krajobrazie wypełnionym niekończącymi się hałdami, pojedyncze postacie - głownie kobiety i dzieci - mozolnie tłuką kamienie. Zarobione pieniądze ledwie starczają na to, by nie umrzeć z głodu. Dokument trzech kongijskich twórców, debiutujących w roli filmowców, zaskakuje dojrzałością podejścia do prezentowanych tematów i wysokim poziomem realizacji. Szczególnie „Symfonia" i „Kopalnia" imponują operatorskim wyczuciem i przemyślanym montażem. „Kongo w czterech aktach" to najlepszy przykład na to, że lokalne problemy najlepiej widać z bliska. ---------------------------2 dzień--------------------KOBIETY----------------------- godz. 15:30 Różowy gang Indie, Wielka Brytania 2010reż. Kim Longinotto 100’ W indyjskim Uttar Pradesz gang kobiet w różowych sari walczy z męską przemocą i kastową dyskryminacją ."Kiedy mężczyzna źle postępuje, zbij go" - taką między innymi radę mogą usłyszeć podopieczne od Sampat Pal Devi, przywódczyni gangu Gulabi a.k.a Różowego Gangu. W najnowszym filmie Kim Longinotto, ulubionej reżyserki WATCH DOCS, oglądamy Sampat Pal w otoczeniu tłumu gapiów bezpardonowo wkraczającą w sam środek rodzinnych dramatów, narzucającą swoje mediacje wprost na ulicach i podwórkach indyjskiego Uttar Pradesz. Sampat, nazywająca samą siebie mesjaszem kobiet, jest święcie przekonana, że to najlepsze remedium dla dziewczyn - ofiar przemocy i kastowej nierówności. Jej partner Babudżi, obserwując przemiany zachodzące w Sampat z biegiem lat, nie jest już tego taki pewien. Ale choć jak zwykle Longinotto portretuje swoją bohaterkę bez lukru, w całej jej złożoności, emocjonalny koloryt filmu współgra z jaskrawym różem sari gangsterek. godz. 17:20 Podróż - reż. Talheh Daryanavard, Belgia, 2011, czas trwania 56’ Portret trzech przyjaciółek wracających do rodzinnej wioski po ukończeniu studiów w Teheranie. Kilka lat spędzonych w wielkim mieście uczyniło z nich kobiety świadome własnej wartości, ale i kulturowych i społecznych ograniczeń, z jakimi muszą się zmagać – szczególnie na prowincji. godz. 18:30 Świeże Wiśnie - reż. Anna Baumgart, Polska, 2010, 18' Świeże wiśnie Anny Baumgart to inteligentna gra reżyserki z konwencją filmu dokumentalnego, z naszą kulturową pamięcią - wykorzeniającą i tabuizującą, z kontrowersyjnym sposobem radzenia sobie z traumami, jakim są ustawienia Berta Hellingera, wreszcie ze sztuką filmową Larsa von Triera, a nawet z operatorem własnego filmu - Marcinem Koszałką. Praca wideo wykonana na zamówienie Centrum Artystycznego w Falstad w Norwegii, gdzie podczas II wojny światowej znajdował się niemiecki obóz koncentracyjny, dotyka ukrytej prawdy o prostytucji i wykorzystywaniu kobiet w obozach. Po wojnie ta część rzeczywistości została prawie całkowicie wyparta z powszechnej świadomości, kobiety - które też były więźniarkami - utraciły status ofiar i prawo głosu, pod zarzutem dobrowolnej pracy na rzecz niemieckich żołnierzy w obozowym Sonderbau. Stygmatyzacja staje się zatem podwójna, a nawet potrójna: kobieta-więźniarka-prostytutka. W filmie musi sobie z nią poradzić Klara - aktorka, wcielająca się w Niemkę zmuszoną do prostytucji w Auschwitz i w Polkę zgwałconą przez radzieckich żołnierzy. Klara ma się kierować spisanymi wspomnieniami obu kobiet. Bierze udział w filmowanym ustawieniu godz. 19:00 CZERWONE ŚWIATŁO - reż. Guy Jacobson, Adi Ezroni, Charles Kiselyak , USA, Kambodża 2009 72’ Somaly Mam i Mu Sochua w nierównej walce z mafijnymi bossami i skorumpowanymi politykami, czerpiącymi zyski z dziecięcej prostytucji. Ocenia się, że na świecie co roku do seks biznesu trafia około miliona dzieci. „Czerwone światło" przedstawia historie kilku dziewczynek, które bądź sprzedane przez własnych rodziców, bądź porwane przy udziale kogoś ze znajomych - trafiły do domów publicznych w Phnom Penh. Jedną z nich udało się ocalić dzięki niezwykłej determinacji brata, który zmusił do interwencji policję, pozostałe wolność zawdzięczają dwóm niezwykłym kobietom. Somaly Mam i Mu Sochua poświęciły życie ratowaniu wykorzystywanych dzieci. Pierwsza z nich jest aktywistką, która sama doświadczyła w dzieciństwie koszmaru przymusowej prostytucji, druga reprezentuje w parlamencie największą opozycyjną partię Kambodży. W 2005 roku wspólnie dostały nominację do pokojowej Nagrody Nobla. Ich działalność jest śmiertelnie niebezpieczna - Somaly Mam próbowano zastraszyć m.in. obcinając jej palec i porywając córkę. Dziecięca prostytucja to w Azji gigantyczny biznes, z którego zyski trafiają do kieszeni mafijnych bossów i skorumpowanych polityków. Ci ostatni tolerują lub wręcz chronią „opiekunów" dziewczynek. Niesłychanie trudno jest znaleźć świadków, którzy zgodziliby się zeznawać przed sądem przeciwko organizatorom tego haniebnego procederu. Szczególnie, że wśród klientów burdeli jest wielu polityków i policjantów. Podczas realizacji filmu (będącego częścią większego projektu przeciwko dziecięcej prostytucji) jego twórcom wielokrotnie grożono śmiercią, a ekipie towarzyszyło czterdziestu uzbrojonych ochroniarzy. godz. 20:22 Too Much Pussy! Feminist Sluts in the QueerXshow - reż. Emilie Jouvet, Francja, Niemcy, 2010, 110’ (film z angielskimi napisami) Emilie Jouvet przygląda się manifestacyjnemu aktywizmowi jako pewnej formie artystycznej kreacji i bada trudne do wytyczenia granice między osobistym a politycznym, występami a rzeczywistością i wreszcie pornografią a sztuką. Więcej informacji www.watchdocs.pl Wstęp wolny (liczba miejsc ograniczona pojemnością sali) 9. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS Prawa Człowieka w Filmie ŁÓDŹ, 24-25.11.2011 Łódzki Dom Kultury ul. R. Traugutta 18 (KINO KAMERALNE, II piętro, sala 232)