C.O.D - zespół powstał w październiku 2009 roku. Zainspirowany twórczością AC/DC, Guns N Roses i w zasadzie każdego zespołu, w którym znajdował się jakiś słynny gitarowy wymiatacz. Zaczęło się od znajomości Przemka z Maćkiem. Od słowa do słowa wyszło, że Przemek całkiem składnie ogarnia do czego są te druciki w gitarze, a Maciej, dalej zwany Parą, zamierza kupić bębny i się porządnie powyżywać. Obaj zafascynowani muzyką rockową. Toż to klasyczne powstawanie konceptu zespołu. Chłopaki zaczęli więc kombinować skąd wytrzasnąć całą resztę. Para, zasugerował, że zna całkiem bardzo dobrze dwóch gości. Niejakiego Bartosza P., który jako młody miłośnik niskich tonów chciał zostać adeptem sztuki gry na basie, oraz Kamila R., dalej zwanego po ludzku - Rzeźnikiem, który ponoć brzdąkał coś na gitarze i miał być wspaniałym gitarzystą (a)rytmicznym C.O.D.. Gdy cały tort był już gotowy, brakowało tylko wisienki na jego szczycie - wokalu. Rzeźnik od słowa do słowa zaczął rozmowę o zespole z niejakim Grzegorzem K., który co prawda chciał byc gitarzystą, ale szybko skończył jako wokalista. Zespół mozolnie ruszał z miejsca, katując 7 godzin dziennie Back in Black i doprowadzając tym rodziców Przemka, w którego domu odbywały się próby, do co najmniej szewskiej pasji. Zwłaszcza biorąc pod uwagę ówczesny poziom umiejętności członków zespołu. Powoli zaczęły włączać się do całego przedsięwzięcia takie sprawy jak własne kompozycje, czy pierwsze, szkolne występy. Jednak na przełomie marca i kwietnia 2010 relacja smakowa wisienka-tort została zwyczajnie nadpsuta przez różne warunki atmosferyczne. C.O.D. zerwało współpracę z pierwotnym wokalistą i ruszyło raźnie, nie łamiąc się poszukiwać nowego. A sprawa wcale nie była taka łatwa jak się wydaje.W bezwokalnym okresie działalności nastąpiła mała ewolucja Rzeźnika jako gitarzysty. Przestał on bowiem obsrywać nogawki ze strachu, gdy musiał dotknąć gitary przy ludziach, oraz zaczął rzucać jakimiś partiami solowymi. Z uwagi na to, że kolejny występ był za pasem, do zespołu przyłączył się gościnnie Tymoteusz Sz., by wspomóc go swoim głosem. Absorbowały go jednak sprawy jego własnego zespołu i od początku było wiadomo, że współpraca z Tymkiem nie jest rozwiązaniem na dłuższą metę. Lecz los ma ścieżki kręte. Na rzeczonym występie z Tymoteuszem, ujrzał C.O.D. Bartosz J. postanowił wziąć udział w castingu na wokalistę, tylko po to, by przyjść, zaśpiewać i tym samym skopać tłuste dupsko każdemu, kto spróbował chociażby spojrzeć na ogłoszenia zamieszczone wcześniej przez zespół. Gdy zespół odzyskał przytomność po piorunującym wejściu nowego wokalisty, z miejsca podpisali kontrakt, którego aktualne miejsce pobytu jest nieznane. Tym sposobem C.O.D. oficjalnie zawierało w swym składzie 5 osób. Całe to zdarzenie miało miejsce w czerwcu 2010. Od tamtego czasu zespół wylewa z siebie litry potu i krwi na próbach, ćwicząc w obliczu realnej perspektywy podbicia tej zawszonej galaktyki. Wynikiem tej jakże ciężkiej, ale satysfakcjonującej jak jasny wafelek pracy są: -Nagrane demo. -Całkiem w pytkę koncerty. -Nieskrywane przerażenie w oczach obsługi fast foodu w manufakturze, gdy na horyzoncie pojawia się nasza piątka. Zespół White Ravens powstał w styczniu 2011 roku, kiedy to Robert Kraska, Amadeusz szefer i mateusz Gryglas, 3 ludzi poznanych trochę przypadkowo, postanowiło pograć razem. Niedługo dołaczył do nich basista marek Borecki, a także wokalista Jakub Domański. Od tego czasu nieustannie gramy razem, próbując swoich sił podczas koncertów i innych występów...